۳۰ ساله

لیونل مسی

اختصاصی| لیونل مسی ترکیبی از تکنیک و نبوغ فوتبالی در کنار فهم و انعطاف پذیری بالای تاکتیکی است.

به گزارش مسی کاپیتان، ماجراجویی پسرک قصه ما از  سال 1987 در شهر روزاریو آرژانتین آغاز شد. از همان دوران کودکی خود را برای کارهای بزرگ آماده می کرد.

 

 

لیونل مسی برای اسطوره شدن خود را آماده سفر به بارسلون کرد. در سال 2003 وارد کارخانه بازیکن سازی لاماسیا شد. از همان دوران اولیه حضور در بارسلونا معلوم شد که او یک آدم عادی نیست و پتانسیل فوق ستاره شدن را دارد.

 

در بدو ورود به تیم بزرگسالان بارسا رقبای سرسختی چون لودویک ژولی و رونالدینیو داشت. در سال 2005 در حالی که تنها 18 سال داشت برای اولین بار  حضور در ترکیب 11 نفره بلوگرانا را تجربه کرد.

 

 

شاید توضیح دوران پر افتخار  وی در بارسلونا تکرار مکررات باشد چون علاقه مندان به فوتبال کاملا در جریان دستاوردهای نابغه در طی سال های اخیر در بارسا هستند.

 

مسی  به غیر از لیگ اروپا ( جام یوفا سابق ) تمام جام ها و جوایز را درو کرده است. اما از سال 2009  همزمان با ورود کریستیانو رونالدو به لا لیگا و رئال مادرید دائما در حال مقایسه شدن با هم هستند.

 

حاصل این رقابت کاملا دو نفره 5 توپ طلا برای مسی و 4 توپ طلا برای رونالدو است. قطعا لیونل مسی کارنامه قابل قبول و پرباری را در بارسلونا دارد اما در تیم ملی آرژانتین!...

 

 

اولین حضور رسمی نابغه در تیم ملی آرژانتین در جام جهانی 2006 بود. جایی که پکرمن سرمربی وقت آرژانتین تصمیم گرفت تا مسی را به آلمان ببرد.

 

در جام جهانی 2006 در برتری 6-0 برابر صربستان گلزنی کرد تا مشخص شود که فقط به ستاره شدن فکر می کند. اما در ادامه جام جهانی 2006 اوضاع بر وفق مراد او و هم وطنانش پیش نرفت و در نهایت در مرحله یک چهارم در ضربات پنالتی به دست آلمان میزبان از جام کنار رفت و به خانه بازگشت.

 

 

با فرار رسیدن کوپا امریکا  2007 در ونزوئلا خود را آماده رسیدن به یک جام در پیراهن تیم ملی می کرد. جام را خوب شروع کردند و با قدرت ادامه دادند اما فاجعه ملی از راه رسید و در فینال با نتیجه عجیب 3-0 مغلوب دشمن دیرینه خود یعنی برزیل شد. باز هم ناکامی!!!

 

 

در جام جهانی 2010 اسطوره و الگوی دوران کودکی خود یعنی مارادونا را به عنوان مربی در کنار خود می دید. اما باز هم در رسیدن به عنوان ناکام بود و با شکست 4 گله مقابل آلمان از جام کنار رفت. مشکل در کجا بود؟

 

 

شاید همه منتظر کوپا امریکا 2011 بودند جایی که مسی باید در خانه به دنبال جام ملی می گشت. آرژانتین میزبان در یک چهارم نهایی در ضربات پنالتی در مقابل چشم هواداران متعصب خود مغلوب اروگوئه شد.

 

 

 

جام جهانی 2014 ، برزیل ، دشمن دیرینه؛ مسی خود را آماده درخشش در قلمرو دشمن می کرد. اولین تیر را به قلب میلیون ها ایرانی در دقیقه 93 در بلوهوریزونته شلیک کرد.

 

شکست مفتضحانه برزیل در نیمه نهایی آن هم با هفت گل برابر آلمان امید را در دل آرژانتینی ها زنده نگه داشت. فاجعه برای برزیل فردای آن شکست عمیق تر شد زیرا مسی و دوستان با شکست دادن هلند در ضربات پنالتی به فینال ماراکانا رسیدند.

 

برزیل در بیم بود. مسی بهترین فرصت را در دست داشت تا اولین و شاید مهمترین جام ملی را در خاک دشمن به دست آورد. اما باز هم سندروم ناکامی در تورنمنت های ملی گریبان او را گرفت و با شکست 1-0 برابر  آلمان دستش از جام کوتاه ماند.

 

 

البته مسی در پایان جام جهانی 2014  به عنوان بهترین بازیکن جام شناخته شد که شاید تلخ ترین عنوان او بود. 1 سال بعد در فینال کوپا امریکا 2015 به فینال رسید اما باز هم همان داستان تکراری ناکامی در فینال تورنمنت های ملی. ( شکست برابر میزبان در ضربات پنالتی )

 

 

تابستان 2016 ایالات متحده میزبان کوپا امریکا بود که به مناسبت صدمین سالگرد برگزاری این رقابت ها برگزار می شد. مسی باز هم در فینال شاهد ناکامی آرژانتین بود و شیلی باز هم آنها را ناکام کرد.

 

 

حال سوال پیش می آید که چرا مسی در باشگاه به تمام عناوین رسیده اما در رده ملی یک ناکام تمام عیار بوده است؟

 

خیلی از کارشناسان خط میانی را کلید این موفقیت ها و ناکامی ها می دانند. مسی در بارسا خط میانی توانمندی را پشت سر خود دارد اما در تیم ملی این قضیه نمود ندارد. تیم ملی آرژانتین بهترین مهاجمان دنیا را در اختیار دارد ولی در خط میانی از داشتن یک هافبک طراح مانند ژاوی و اینیستا بی بهره است.

 

شاید نابغه بتواند در جام جهانی 2018 روسیه سنت شکنی کند.